«نماز پیوند انسان را با ذات فناءناپذیر برقرار مینماید و به او جاودانگی را نوید میدهد. نماز دستی است از سوی انسان بهسوی آنکه متناسب با نیاز و خواست اوست. لذا انسان، به هنگام نماز طمأنینه و آرامش خود را باز مییابد و به زندگی و حیات خود امیدوار میگردد مشروط بر آنکه در این سیر روحی، رابط و واسط اصلی (یعنی روح) غائب نباشد.
اقامه نماز با شرطی که ذکر شد، مقام و منزلت خالق و میعاد و معاهده مخلوق را با او یادآور میشود. لذا هرگاه که نفس و شیطان او را به مخالفت با خدا دعوت کنند در پاسخ گوید: «معاذَاللهِ اِنَّهُ رَبّی اَحسَنَ مَثوایَ اِنَّهُ لا یُفلِحُ الضّالِمون» (سوره یوسف، آیه 23) (روانطلب، 1375: 27)
اسلام لزوم تأمین هیچ یک از نیازهای انسان را از نظر دور نداشته است. برای اطفاء غریزه و نیاز جنسی، ازدواج سالم را در شکلهای دائم و موقت پیشنهاد نموده و آن را عامل طمأنینه و آرامش دانسته است و حل مشکل جنسی را از نشانههای حکمت الهی میداند» (روانطلب، 1375: 28).
«بنابراین مکتب ما در مورد نقش عوامل گوناگون در کاهش و کنترل ناآرامیها و اضطرابات هیچگونه انکاری ندارد و به کسی که در اوج فشار جنسی است نمیگوید نماز بخوان! نیاز جنسی تو برطرف میشود یا به گرسنه نمیگوید نماز بخوان! سیر میشوی یا از مریض نمیخواهد بیماری خود را با نماز مداوا کند. هرکدام، راه خاص خود را میطلبد. آن چه یوسف صدیق را در مواجه با صحنۀ شهوتانگیز، همانند کوه استوار و مطمئن میدارد یاد خداست. هیچ نمونهای تا کنون ارائه نشده است که بیبند و باریهای جنسی و یا وفور ثروت توانسته باشد طمأنینهای در ملتی ایجاد کند، بلکه در درون کاخهای آهنین اضطراباتی مشاهده میشود که در کوخها، دیده نمیشود» (روانطلب، 1375: 31-30).
«قرآن کریم میفرماید:”وَاَقِم الصّلاۀ طَرَفیَ النّهارَ وَ زُلفاً مِنَ اللَّیل اِنَ الحَسناتَ یُذهِبنَ السَیّئاتَ ذلک ذِکری لِذّاکرین» (سوره هود، آیه 114) یعنی:”دو طرف روز خود را با نماز تزئین نما و شبانگاه نیز به اقامه آن برخیز چرا که [این] کارِ نیکو، گناهان را از بین میبرد.»
در سخنی پیامبر اکرم(ص) نمازهای پنجگانه یومیه را به نهری تشبیه میفرمایند که بر در خانۀ فردی باشد و روزانه پنجبار در آن خود را شستشو دهد، چگونه هیچ اثری از چرک و کثیفی در بدن او باقی نمیماند. همینگونه روح انسان بهوسیله نماز از ناپاکی گناه روزانه پنج نوبت شستشو داده میشود» (روانطلب، 1375: 36)